گام های اساسی برای استقلال کودک :

گام های اساسی برای استقلال کودک :

۱. مهارت های توالت

کودکان باید متناسب با قابلیت های رشدی به سمت استقلال دلگرم شوند. فراگیری مهارتهای توالت رفتن در این‌مسیر اهمیت بسزایی دارد.

کودکان می توانند از حدود ۱/۵ تا ۲ سالگی در توالت رفتن همکاری کنند و نیازی به پوشک ندارند. والدین‌نباید توالت رفتن را به کودک یادآوری کنند. با کمی اعتماد، اطمینان دادن و شکیبایی، کودک به این‌مهارت دست می یابد.

کودکان از حدود چهار و نیم تا پنج سالگی می توانند آداب توالت رفتن و نظافت را به تنهایی انجام دهند. تاکید می شود که والدین سخت گیری و وسواس نشان ندهند، انتقادگر نباشند و فقط مدت کوتاهی در بخش پایانی مربوط به  شستشوی دستها  کمک کنند.

این نوع تجربه موفق می تواند به احساس خودکارآمدی کودک بیفزاید.

گامهای اساسی برای استقلال کودک

۲. خوابیدن:

از حدود ۶ تا ۱۲ماهگی یا وقتی که دیگر کودک شبها برای شیر خوردن بیدار نمی شود، می توان آموزش عادتهای خوابیدن مستقل را برای او شروع کرد.

خوابیدن‌مستقل و چگونگی مدیریت آن از سوی والدین بر احساس کفایت و اعتماد به نفس او تاثیر خوبی دارد. در ضمن او باید بداند که والدینش بازیچه او نیستند.

برای این‌منظور نکات زیر را رعایت کنید:

۱. به کودک و قابلیتهای او اعتماد داشته باشید و از وسوسه های خود برای لذت خوابیدن کنار فرزند چشم پوشی کنید.‌

۲. با برنامه عمل کنید و روی اهمیت موضوع به نتیجه برسید و منتظر تعطیلی و روز خاصی نباشید. اگر لازم‌می دانید از حدود یک هفته قبل ابتدای شب در اتاق او بخوابید تا او بخوابد و با اتاقش اخت شود.

۳. در کنار کودک بنشینید و دوستانه و صادقانه به او بگویید “وقتی بچه تر بودی پیش تو می ماندم تا بخوابی. فکر می‌کنم کارم درست نبوده. الان، مطمئنم خودت می توانی به‌تنهایی بخوابی”

۴. به او بگویید بیا برای خوابت برنامه ریزی کنیم. لیستی تهیه کنید: تعیین ساعت، کارهای قبل از خواب، و آماده کردن وسایل فردا. مشارکت او در این برنامه‌مهم است.

۵. اگر والدین محکم و مهربان و پایدار باشند، حدودا سه تا چهار روز بعد کودک همکاری لازم را انجام‌می دهد. اگر همکاری نکرد به او بگویید به هرحال من در کنار تو نخواهم خوابید. نگران کم‌خوابی او نباشید. کم‌خوابی تجربه طبیعی تصمیم خودش است. این تجربه برای او گرانبها خواهد بود.‌

۶. اگر به موقع به رختخواب برود می تواند قصه کوتاهی را از شما بشنود (او را تطمیع نکنید).

۷. اگر کودک اصرار داشت که برای خواب نزد شما برگردد به او بگویید روی تخت شما نمی تواند، ولی اگر خواست خودش ملافه ای بیاورد و در اتاق شما روی زمین یا جای دیگری بخوابد. به او کمک‌ نکنید و روی این موضوع حساس نباشید.

۸. اگر در طول شب بیدار شد و گفت می ترسم یا خوابم نمی برد، واکنش خاصی نشان ندهید. آرام به او بگویید “عیب ندارد برو و در رختخوابت دراز بکش، مطمئنم خوابت‌می برد”