سیمای بالینی طرح واره تنبیه

🔴افرادی که طرح واره تنبیه (Schema punishment) دارند، معتقدند مردم از جمله خودشان باید به خاطر اشتباهاتشان، شدیدا تنبیه شوند. آنها خودشان را به عنوان افرادی به شدت پایبند اخلاق و ناشکیبا نشان می دهند و در بخشیدن خودشان یا دیگران بی نهایت مشکل دارند. آنها معتقدند کسانی که اشتباه می کنند، مستحق تنبیه هستند، نه بخشش. هیچ گونه عذری قابل پذیرش نیست. چنین بیمارانی دوست ندارند شرایطی را که باعث ایجاد عذر و بهانه می شود، در نظر بگیرند. آنها نقص موجود انسانی را نمی پذیرند و هیچ گونه احساس همدلی نسبت به کسی که از نظر آنها فردی بد است و کار نادرستی انجام داده است، ندارند. این افراد رحم و بخشش ندارند.

⭕بهترین روش برای مشاهده ی طرح واره ی تنبیه این است که وقتی کسی اشتباهی می کند، تن صدای آنها را در حین سرزنش کردن در نظر بگیریم. چه وقتی که درباره ی دیگران، چه وقتی که درباره ی خودشان حرف می زنند. ریشه تحولی تن صدای تنبیه بیماران، تقریبا شبیه والدین سرزنش گری است که همان تن صدا را داشته اند. چنین تن صدایی، نشانگر تنبیه شدید است. مثل صدای یک واعظ توبه فرما است: سرد، تحقیر آمیز و بی عاطفه. صدایی حاکی از نداشتن عاطفه و دلسوزی؛ این صدا خاموش نمی شود مگر اینکه خطاکار تنبیه شود. این صدا همچنین این حس را انتقال می دهد که جریمه ی فرد خطاکار باید از میزان جرمش بیشتر باشد.