طرح واره گرفتار/خودتحول نیافته

🔴سیمای بالینی طرح واره گرفتار/خود تحول نیافته

⭕افرادی که طرح واره گرفتار/خود تحول نیافته (Enmeshment/Undeveloped Self) دارند، اغلب آنقدر در شخصیت افراد مهم زندگی شان ذوب شده اند که نه خودشان و نه درمانگر، نمی توانند به طور واضح بگویند ریشه هویت بیمار کجاست و چه قدر گرفتار هویت دیگران هستند. این فرد معمولا یکی از والدین یا نماد والدین است نظیر همسر، رئیس یا بهترین دوست.

⭕بیمارانی که این طرح واره را دارند، رابطه ی هیجانی بسیار نزدیکی با نماد والدین دارند به گونه ای که از فردیت یابی کامل و رشد اجتماعی طبیعی آنها جلوگیری می کند.

⭕بسیاری از این افراد معتقدند بدون حمایت مداوم از سوی نماد والدین نمی توانند به زندگی خود ادامه دهند و به همین دلیل شدیدا به دیگران نیازمندند. آنها احساس تعلق خاطر شدیدی به نماد والدین دارند به گونه ای که فکر می کنند دو روح در یک بدن هستند.( بیماران ممکن است احساس کنند می توانند ذهن طرف مقابل را بخوانند یا اینکه بدون سوال کردن از طرف مقابل، بدانند او چه احساسی دارد).

⭕آنها معتقدند که تعیین هرگونه مرز ارتباطی با نماد والدین اشتباه است و هرگاه این کار را انجام می دهند دچار احساس گناه می شوند. آنها تمام آرزوها و اسرار خود را به طرف مقابلشان می گویند و انتظار دارند، آنها نیز همین کار را بکنند. چنین افرادی احساس می کنند در شخصیت نماد والدین ذوب شده اند و ممکن است احساس درماندگی کنند.

انکار
انکار واقعیت اولین عکس العملی است که زمانی اتفاق میفته که فرد متوجه می شود بیماری لاعلاجی دارد یا یکی از نزدیکانش درگذشته. این مرحله برای توجیه احساسات غالب عادیه. انکار یه مکانسیم دفاعی است که به افراد کمک میکنه با شوک ناگهانی کنار بیان. فرد دوست داره تا این کلمات رو نادیده گرفته و حقیقت رو مخفی کنه. انکار عکس العملی موقتی است و در طول زمان این وضعیت میگذره.

خشم
بعد از گذشتن از مرحله انکار، احساس ناامیدی و خشم جایگزینش میشه. فرد دوست داره تا دیگران رو به خاطر مرگ کسی که دوسش داشته یا بیماریش سرزنش کنه. فردی که بیماری بدون علاجی گرفته حتی ممکنه به خاطر رنج و عذابش خدا و قدرت های ماوراالطبیعه رو سرزنش کنه. مرحله خشم باید کنترل بشه چون ممکنه باعث صدمات غیرقابل بازگشتی به روابط عاطفی فرد بزنه. بهتره بدونین خشم به ابراز احساسات فرد کمکی نمیکنه.

چانه زنی
چانه زنی به دنبال خشم میاد. احساس عدم قدرت و آسیب پذیری در فرد باعث میشه تا تلاش کنه دوباره کنترل رو به دست بگیره. ما سعی میکنم تا با قدرت بالاتر معامله کنیم تا این شرایط رو به تاخیر بندازیم. در این مرحله فرد دوست داره چنین چیزهایی رو بگه:

“خدایا اگه بذاری زنده بمونه دیگه باهاش بداخلاقی نمیکنم”
“بهم بگین که این فقط یه کابوسه”

چانیه زنی یه مکانیسم دفاعی ضعیفی است که ما استفاده میکنیم تا از واقعیات دردناک فرار کنیم.

افسردگی
بعد از چانه زنی، سعی میکنیم در حال زندگی کنیم. فرد احساس غم رو در سطوح عمیق تجربه میکنه چون هیچ راه فراری نداره. اگرچه این احساس افسردگی طوری به نظر میرسه که انگار هیچوقت تمومی نداره، اما مهمه که بدونیم این نشونه ی بیماری های روانی نیست، بلکه واکنشی مناسب به یک شکست بزرگه. افسردگی مسئله ای که باهاش کنار میاین و میگذره.

پذیرش
پذیرش مرحله ای نیست که برای همه پیش بیاد. شاید فردی که کسی رو از دست داده نتونه از مرحله خشم و انکار فراتر بره. مرحله پذیرش مرحله ایست که فرد با یک واقعیت دائمی کنار میاد و اونو قبول میکنه. اساسا عمل شجاعانه ای نسبت به انکار و کنار آمدن با مشکل است. پذیرش آرامش و شروعی دوباره است.
خیلی مهمه تا رو به جلو حرکت کرده و برای آینده برنامه ریزی کنین. بعد از یه دوره زمانی شما میتونین شخصی رو که دوست داشتین بدون درد به یاد بیارین یا بیماری خودتون رو قبول کنین. درسته که هنوز احساس ناراحتی می کنین اما دیگه یه غم دردناک نیست. باید به جلو و آینده نگاه کنین تا زمان خوبی از راه برسه و حتی شادی رو در تجربه های زندگی دوباره تجربه کنین.