ده مهارت اصلی زندگی
سازمان جهانی بهداشت (WHO) در برنامه مهارتهای زندگی ده مهارت را بهعنوان مهارتهای زندگی اصلی معرفی نمود. این ده مهارت از سوی یونیسف و یونسکو نیز بهعنوان مهارتهای زندگی اصلی شناخته شدهاند. این مهارتها عبارتاند از:
۱- مهارت تصمیمگیری (decision-making):
در این مهارت افراد میآموزند که تصمیمگیری چیست و چه اهمیتی دارد. آنها همچنین با انواع تصمیمگیری آشنا شده و مراحل یک تصمیمگیری را گامبهگام تمرین میکنند. دانشجویان همچنین با رابطهی موجود میان تصمیمگیری و سایر مهارتهای زندگی از یکسو و رابطهی تصمیمگیری با پیشگیری اولیه در بهداشت روانی از سوی دیگر آشنا میشوند.
۲- مهارت حل مسئله (problem solving):
این مهارت عبارت است از تعریف دقیق مشکلی که فرد با آن روبهرو است، شناسایی و بررسی راهحلهای موجود و برگزیدن و اجرای راهحل مناسب و ارزیابی فرآیند حل مسئله تا به این ترتیب فرد دچار دغدغه و اضطراب نشود و از راههای غیرسالم برای حل مشکلات خویش استفاده نکند.
۳- مهارت تفکر خلاق (creative thinking):
توانایی تفکر خلاق یک مهارت سازنده و پایه برای نیل به سایر مهارتهای مرتبط با سبک اندیشیدن است. در این مهارت افراد فرا میگیرند که به شیوهای متفاوت بیاندیشند و از تجربههای متعارف و معمولی خویش فراتر روند و تبیینها یا راهحلهایی را خلق نمایند که خاص و ویژهی خودشان است.
۴- مهارت تفکر نقاد (critical thinking):
این مهارت عبارت است از توانایی تحلیل عینی اطلاعات موجود با توجه به تجارب شخصی و شناسایی آثار نفوذی ارزشهای اجتماعی، همسالان و رسانههای گروهی بر رفتار فردی.
۵- توانایی برقراری ارتباط مؤثر (effective communication):
این مهارت به معنای ابراز احساسات، نیازها و نقطهنظرهای فردی بهصورت کلامی و غیرکلامی است.
۶- مهارت ایجاد و حفظ روابط بینفردی (interpersonal relationship skills):
مهارتی است برای تعامل مثبت با افراد، بهویژه اعضای خانواده، در زندگی روزمره.
۷- خودآگاهی (self-awareness):
خودآگاهی به معنی توانایی و ظرفیت فرد در شناخت خویشتن، و نیز شناسایی خواستهها، نیازها و احساسات خویش است. در این مهارت فرد همچنین میآموزد که چه شرایط یا موقعیتهایی برای وی فشارآور هستند.
۸- مهارت همدلی کردن (empathy):
این مهارت عبارت است از فراگیری نحوهی درک احساسات دیگران. در این مهارت فرد میآموزد که چگونه احساسات افراد دیگر را تحت شرایط مختلف درک کند، تفاوتهای فردی را بپذیرد و روابط بینفردی خود را با افراد مختلف بهبود بخشد.
۹- مهارت مقابله با هیجانها (coping with emotions):
شناخت هیجانها و تأثیر آنها بر رفتار. همچنین، فراگیری نحوهی ادارهی هیجانهای شدید و مشکلآفرین نظیر خشم، مهارت مقابله با هیجانها نامیده میشود.
۱۰- مهارت مقابله با استرس (coping with stress):
در این مهارت افراد فرا میگیرند که چگونه با فشارها و تنشهای ناشی از زندگی امروزی و همچنین استرسهای دیگر کنار بیایند.